همه دوست دارند خداوند به آنان فرزندسالم وصالح بدهد.وهرکاری که خداوندانجام می دهدبا اسباب وعوامل است.واین اسباب وعوامل را نیزدراختیارخودانسانها قرارداده است.البته نه بدین معنی که کلا رها کرده باشد.خداونددرساعات وزمانها تاثیراتی گذاشته که تاثیرشگرفی درانعقادنطفه وکودک دارد.وبه سلامتی وصالح بودن ویا بالعکس کمک می کند.بنابراین این انسانها هستند که بارعایت این زمانها وساعات سرنوشت فرزندشان رارقم بزنند ویک فرزندخوب وسالم داشته باشند.دراین نوشته ازمنظرروایات اهل بیت به موضوع می پردازیم.
امیرمومنان(علیه السلام) در حديث طولانى از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله، ساعات عمل زناشویی راکه درخلق وخوی وسلامت وصالح شدن ویابیماری وناخلف شدن فرزندتاثیرگذاراست راچنین روایت می کند ودرپایان می فرماید: يا على اين وصايا و سفارشات را از من حفظ نما همان طورى كه من از جبرئيل عليه السّلام آموختم وحفظ نمودم. (يَا عَلِيُّ احْفَظْ وَصِيَّتِي هَذِهِ كَمَا حَفِظْتُهَا عَنْ جَبْرَئِيلَ ع )دراین روایت به32دستورساعات بد وساعات خوب اشاره شده است.
متن روایت را ازعلل الشرائع ،ابن بابویه، صدوق ج2 ،ص 515 ،باب289 علل نوادر النكاح ،بااستفاده از ترجمه ذهنى تهرانى ؛ ج2 ؛ ص643 -653 نقل کردم.همچنین روایت دربحار الأنوار محمد باقر مجلسى ، ج100، ص: 280-283، باب 8 آداب الجماع، وأمالي صدوق ص 566- 570 ودیگرمنابع روایی آمده است.
الف.ساعات بدانعقادنطفه
1.انعقادنطفه درحال حیض، فرزندى مبتلا به جذام يا برص
پیامبر(ص)ناخشنودداشت از اين كه مرد با زن در حال حيض هم بستر شود و اگر چنين كرد و فرزندى مبتلا به جذام يا برص متولّد شد كسى غير از خود را ملامت نكند.[1]
2.درحال جنابت بدون غسل،فرزندی دیوانه
پیامبر(ص) ناپسند دانستند كه مرد در حالى كه محتلم وجنب شده و غسل نكرده با همسرش نزديكى كند و اگر مرتكب اين عمل شده و فرزندى متولّد گشت كه ديوانه بود غير از خود كسى ديگرى را سرزنش نكند.[2]
3.درقمردرعقرب، ووقت محاق،سقط جنین
كسى كه ازدواج كرده و قمر در عقرب باشد، خوبى نخواهد ديد و همچنين فرمودند: كسى كه در آخر ماه و وقت محاق ازدواج كند بايد تسليم سقط شدن فرزند باشد.[3]
4.اوّل و وسط و آخر ماه قمری،جنون وجذام وفلجی فرزند
يا على: در اوّل و وسط و آخر ماه با همسرت نزديكى مكن چه آنكه به واسطه هم بستر شدن در اين اوقات جنون و جذام و بيمارى فلجى به زن و فرزندش متوجّه مىگردد.[4]
5.بعدازظهر،فرزندی دوبین
یاعلی! بعد از ظهر با همسرت نزديكى مكن زيرا اگر فرزندى بين شما مقدّر شده باشد دو بين مىگردد و شيطان از بيمار مزبور در انسان مسرور و خوشحال مىگردد. [5]
6.حرف زدن حین مجامعت،تولدفرزندی لال
هنگام نزديكى زياد سخن مگو زيرا اگر فرزندى متولّد شود از مرض لالى در امان نيست.[6]
7.نگاه به فرج،کوری فرزند
و هنگام نزديكى به فرج و آلت همسرت نگاه مكن و ديدگانت را بپوشان زيرا نظر به عورت موجب كورى مىباشد (يعنى كورى فرزند)[7]
8. باشهوت زن دیگر،زن صفت وبخیل شدن فرزند
يا على با تمايل و شهوت به زن ديگرى با همسرت نزديكى مكن زيرا بيم آن دارم كه فرزندت مخنّث[8] و زن صفت و بخيل گردد.[9]
9. خواندن قران درحال جنابت،آتش آسمانی
يا على هر گاه در بستر با همسرت بودى و جنب گرديدى قرآن مخوان زيرا خوف دارم كه آتش از آسمان بر شما ببارد و بسوزاند شما را.[10]
10.برهنه نبودن حین جماع
يا على با همسرت نزديكى مكن مگر آنكه با تو و در بدنت جبّهاى و در تن همسرت نيز لباسى باشد .[11]
11.پاک کردن بایک پارچه،موجب عداوت
و با يك خرقه و پارچه هر دو خود را پاك نكرده و استفاده نكنيد چه آنكه شهوت بر شهوت واقع شده و به دنبال آن بين شما عداوت حاكم مىگردد و اين منجر به جدايى و طلاق خواهد شد.[12]
12.ایستاده،ابتلای بچه به ادرار درجای خود
يا على، در حال ايستاده مجامعت مكن زيرا اين فعل درازگوش بوده و اگر فرزندى از شما متولّد گردد در بسترش ادرار كرده همچون درازگوش كه در هر مكانى بول مىكند.[13]
13.شب عیدفطر،فرزندآوری بچه درپیری
يا على، در شب عيد فطر مجامعت مكن زيرا اگر خداوند فرزندى نصيب شما كرده باشد اين فرزند بزرگى كه شد خداوند به او فرزندى نمىدهد مگر در كبر سن.[14]
14. شب عیدقربان،4یا6 انگشتی نوزاد
يا على در شب عيد قربان با همسرت نزديك مكن زيرا اگر فرزندى متولّد شود شش يا چهار انگشتى مىباشد.[15]
15. زير درخت ميوهدار،جلادوقاتل وکاهن شدن کودک
يا على زير درخت ميوهدار با همسرت مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى به دنيا بايد جلّاد و قاتل و كاهن مىگردد.[16]
16.مقابل خورشید،فقیرشدن فرزند
یا على مقابل قرص خورشيد و شعاع آن مجامعت مكن مگر بين شما و آفتاب ساتر و پردهاى باشد زيرا اگر چنين نمودى و فرزندى متولّد شد پيوسته در فقر و فاقه خواهد بود تا از دنيا برود.[17]
17. بين اذان و اقامه،حریص برخون ریزی کودک
يا على بين اذان و اقامه با همسرت نزديكى مكن زيرا اگر فرزندى متولّد شد بر ريختن خون مردم حريص مىباشد.[18]
18.بدون وضوبازن باردار،بخیل شدن بچه
يا على هر گاه همسرت حامله و باردار بود بدون وضوء با او جماع مكن زيرا اگر فرزند متولّد شود كورباطن و بخيل و ممسك مىگردد.[19]
19. نيمه شعبان ،زشت صورت شدن کودک
يا على در نيمه شعبان با همسرت جماع مكن. زيرا اگر فرزند متولّد شود زشت و بد مو و بد صورت خواهد بود.[20]
20.دوروزبه آخرماه شعبان،احمق وکم فهم شدن کودک
يا على در آخر درجه و آخرين اوقات ماه شعبان (يعنى هنگامى كه دو روز از آن باقى مانده) با همسرت مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى متولد شود احمق و كم فهم مىگردد.[21]
21. به عشق ویادخواهرزن،مددکارظالم شدن نوزاد
يا على با همسرت به عشق خواهرش مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى متولّد شود عشّار (گمركچى) يا مددكار ظالم شده و گروهى از مردم به دستش هلاك مىگردند.[22]
22.پشت بام،منافق شدن کودک
يا على روى سقف ساختمان وپشت بام با همسرت مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى متولّد شود منافق و مخاصم و مبدع مىگردد.[23]
23.شب مسافرت،صرف مال درراه باطل توسط کودک
يا على وقتى به سفر رفتى در آن شب با همسرت هم بستر مشو زيرا اگر فرزندى متولّد شود مالش را در راه باطل و غير حق صرف مىكند و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم اين آيه را قرائت فرمود:إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كانُوا إِخْوانَ الشَّياطِينِ (تبذيركنندگان هم بستگان و ياوران شياطين هستند) [24]
24.سفرسه روزه،کمک کارظالم به تو
يا على هر گاه به سفرى كه سه شبانه روز مىباشد رفتى با همسرت مجامعت مكن. زيرا اگر فرزندى متولّد شود مددكار ظالمى كه به تو ستم مىكند مىگردد.[25]
25.اول شب،ساحرودنیاطلب شدن نوزاد
يا على در اوّل ساعت از شب با اهل خود مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى به دنيا بيايد ساحر گشته و دنيا را بر آخرت بر مىگزيند.[26]
ب ساعات نیک انعقادنطفه
26.شب دوشنبه،حافظ قرآن شدن کودک
يا على بر تو باد كه شب دوشنبه مبادرت به جماع نمايى زيرا فرزندى كه متولّد مىشود حافظ قرآن بوده و به آنچه حق عزّ و جل تقسيم كرده خشنود و راضى مىباشد.[27]
27.شب سه شنبه،شهید ومهربان وسخی شدن نوزاد
يا على اگر با اهل خود در شب سه شنبه هم بستر شوى و فرزندى متولّد شود به وحدانيت حق تعالى و رسالت محمّد مصطفى شهادت داده و به فيض شهادت نائل خواهد گشت، حق عزّ و جل او را در آخرت با مشركين عذاب نمىكند. دهانش خوشبو و قلبش مهربان و سخى اليد و زبانش از غيبت و دروغ و بهتان منزّه مىباشد.[28]
28.شب پنجشنبه،عالم شدن کودک
يا على اگر در شب پنجشنبه با همسرت نزديكى نمودى و خدا فرزندى به شما عنايت فرمود فرمانروايى از فرمانروايان يا عالمى از علماء خواهد شد.[29]
29.زوال روزپنجشنبه،فهیم خطیب شدن کودک
و اگر در روز پنجشنبه هنگام زوال آفتاب مواقعه نمودى و فرزندى متولّد شد تا زمانى كه اين فرزند پير شود شيطان نزديكش نرفته و شخصى بافهم بوده و سلامت در دين و دنيا را خداوند نصيبش مىفرمايد.[30]
30. شب جمعه،خطیب وسخنور نوزاد
و اگر شب جمعه مجامعت نمودى و فرزندى متولّد شد خطيب و سخنور مىگردد.[31]
31.عصرروزجمعه،مشهورشدن کودک
و اگر عصر روز جمعه مواقعه نمودى و فرزندى متولّد گرديد معروف و مشهور مىشود.[32]
32. شب جمعه بعد از عشاء،ازخوبان شدن نوزاد
و اگر در شب جمعه بعد از عشاء مجامعت نمودى اميد مىرود كه فرزند بدلى از ابدال وخوبان گردد.[33]
پایان هشتم ماه مبارک رمضان1442(اول اردیبهشت1400)
[1] . ِانَّ رَسُولَ اللَّهِ ص كَرِهَ أَنْ يَغْشَى الرَّجُلُ امْرَأَتَهُ وَ هِيَ حَائِضٌ فَإِنْ فَعَلَ وَ خَرَجَ الْوَلَدُ مَجْذُوماً أَوْ بِهِ بَرَصٌ فَلَا يَلُومَنَّ إِلَّا نَفْسَهُ.
[2]. وَ كَرِهَ أَنْ يَأْتِيَ الرَّجُلُ أَهْلَهُ وَ قَدِ احْتَلَمَ حَتَّى يَغْتَسِلَ مِنَ الِاحْتِلَامِ فَإِنْ فَعَلَ ذَلِكَ [وَ] خَرَجَ الْوَلَدُ مَجْنُوناً فَلَا يَلُومَنَّ إِلَّا نَفْسَه.
[3] . وَ قَالَ ع مَنْ تَزَوَّجَ وَ الْقَمَرُ فِي الْعَقْرَبِ لَمْ يَرَ الْحُسْنَى وَ قَالَ ع مَنْ تَزَوَّجَ فِي مُحَاقِ الشَّهْرِ فَلْيُسَلِّمْ لِسِقْطِ الْوَلَد.
[4] . ثُمَّ قَالَ يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَكَ فِي أَوَّلِ الشَّهْرِ وَ وَسَطِهِ وَ آخِرِهِ فَإِنَّ الْجُنُونَ وَ الْجُذَامَ وَ الْخَبَلَ يُسْرِعُ إِلَيْهَا وَ إِلَى وَلَدِهَا
[5] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَكَ بَعْدَ الظُّهْرِ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ فِي ذَلِكَ الْوَقْتِ يَكُونُ أَحْوَلَ وَ الشَّيْطَانُ يَفْرَحُ بِالْحَوَلِ فِي الْإِنْسَانِ.
[6] . يَا عَلِيُّ لَا تَتَكَلَّمْ عِنْدَ الْجِمَاعِ فَإِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ لَا يُؤْمَنُ أَنْ يَكُونَ أَخْرَسَ.
[7] . وَ لَا يَنْظُرَنَّ أَحَدُكُمْ إِلَى فَرْجِ امْرَأَتِهِ وَ لْيَغُضَّنَّ بَصَرَهُ عِنْدَ الْجِمَاعِ فَإِنَّ النَّظَرَ إِلَى الْفَرْجِ يُورِثُ الْعَمَى يَعْنِي فِي الْوَلَدِ.
[9]. يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَكَ بِشَهْوَةِ امْرَأَةِ غَيْرِكَ فَإِنِّي أَخْشَى إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ أَنْ يَكُونَ مُخَنَّثاً مُؤَنَّثاً بَخِيلًا.
[10] . يَا عَلِيُّ إِذَا كُنْتَ جُنُباً فِي الْفِرَاشِ مَعَ امْرَأَتِكَ فَلَا تَقْرَأِ الْقُرْآنَ فَإِنِّي أَخْشَى أَنْ يَنْزِلَ عَلَيْكُمَا نَارٌ مِنَ السَّمَاءِ فَتُحْرِقَكُمَا.
[11] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَكَ إِلَّا وَ مَعَكَ خِرْقَةٌ وَ مَعَ امْرَأَتِكَ خِرْقَةٌ.
[12] . وَ لَا تَمْسَحَا بِخِرْقَةٍ وَاحِدَةٍ فَتَقَعَ الشَّهْوَةُ عَلَى الشَّهْوَةِ وَ إِنَّ ذَلِكَ يُعْقِبُ الْعَدَاوَةَ بَيْنَكُمَا ثُمَّ يُؤَدِّيكُمَا إِلَى الْفُرْقَةِ وَ الطَّلَاقِ.
[13] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَكَ مِنْ قِيَامٍ فَإِنَّ ذَلِكَ مِنْ فِعْلِ الْحَمِيرِ وَ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونٌ بَوَّالًا فِي الْفِرَاشِ كَالْحَمِيرِ الْبَوَّالَةِ فِي كُلِّ مَكَانٍ
[14] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَكَ فِي لَيْلَةِ الْفِطْرِ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ فَيَكْبَرُ ذَلِكَ الْوَلَدُ وَ لَا يُصِيبُ وَلَداً إِلَّا عَلَى كِبَرِ السِّنِّ
[15] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَكَ فِي لَيْلَةِ الْأَضْحَى فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ لَهُ سِتُّ أَصَابِعَ أَوْ أَرْبَعُ أَصَابِعَ
[16] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَكَ تَحْتَ شَجَرَةٍ مُثْمِرَةٍ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ جَلَّاداً قَتَّالًا عَرِيفاً
[17] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعِ امْرَأَتَكَ فِي وَجْهِ الشَّمْسِ وَ تَلَأْلُئِهَا إِلَّا أَنْ تُرْخِيَ عَلَيْكُمَا سِتْراً فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ لَا يَزَالُ فِي بُؤْسٍ وَ فَقْرٍ حَتَّى يَمُوتَ
[18] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعْ أَهْلَكَ بَيْنَ الْأَذَانِ وَ الْإِقَامَةِ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ حَرِيصاً عَلَى إِهْرَاقِ الدِّمَاءِ
[19] . يَا عَلِيُّ إِذَا حَمَلَتِ امْرَأَتُكَ فَلَا تُجَامِعْهَا إِلَّا وَ أَنْتَ عَلَى وُضُوءٍ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ أَعْمَى الْقَلْبِ بَخِيلَ الْيَدِ
[20] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعْ أَهْلَكَ فِي النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ مُشَوَّهاً ذَا شَامَةٍ فِي شَعْرِهِ وَ وَجْهِهِ
[21] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعْ أَهْلَكَ فِي آخِرِ دَرَجَةٍ مِنْهُ يَعْنِي إِذَا بَقِيَ يَوْمَانِ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ كَانَ مُفَدَّماً
[22] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعْ أَهْلَكَ عَلَى شَهْوَةِ أُخْتِهَا فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ عَشَّاراً أَوْ عَوْناً لِظَالِمٍ وَ يَكُونُ هَلَاكُ فِئَامٍ مِنَ النَّاسِ عَلَى يَدَيْهِ
[23] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعْ أَهْلَكَ عَلَى سُقُوفِ الْبُنْيَانِ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ مُنَافِقاً مُمَارِياً مُبْتَدِعاً
[24] . يَا عَلِيُّ وَ إِذَا خَرَجْتَ فِي سَفَرٍ فَلَا تُجَامِعْ أَهْلَكَ تِلْكَ اللَّيْلَةِ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ يُنْفِقُ مَالَهُ فِي غَيْرِ حَقٍّ وَ قَرَأَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كانُوا إِخْوانَ الشَّياطِينِ(اسراء:27)
[25] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعْ أَهْلَكَ إِذَا خَرَجْتَ إِلَى مَسِيرَةِ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ وَ لَيَالِيهِنَّ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ عَوْناً لِكُلِّ ظَالِمٍ
[26] . يَا عَلِيُّ لَا تُجَامِعْ أَهْلَكَ فِي أَوَّلِ سَاعَةٍ مِنَ اللَّيْلِ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ لَا يُؤْمَنُ أَنْ يَكُونَ سَاحِراً مُؤْثِراً لِلدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ
[27] . يَا عَلِيُّ عَلَيْكَ بِالْجِمَاعِ لَيْلَةَ الْإِثْنَيْنِ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ حَافِظاً لِكِتَابِ اللَّهِ رَاضِياً بِمَا قَسَمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ
[28] . يَا عَلِيُّ إِنْ جَامَعْتَ أَهْلَكَ فِي أَوَّلِ لَيْلَةِ الثَّلَاثَاءِ فَقُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ فَإِنَّهُ يُرْزَقُ الشَّهَادَةَ بَعْدَ شَهَادَةِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وَ لَا يُعَذِّبُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَالْمُشْرِكِينَ وَ يَكُونُ طَيِّبَ النَّكْهَةِ مِنَ الْفَمِ رَحِيمَ الْقَلْبِ سَخِيَّ الْيَدِ طَاهِرَ اللِّسَانِ مِنَ الْغِيبَةِ وَ الْكَذِبِ وَ الْبُهْتَانِ
[29] . يَا عَلِيُّ وَ إِنْ جَامَعْتَ أَهْلَكَ لَيْلَةَ الْخَمِيسِ فَقُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ فَإِنَّهُ يَكُونُ حَاكِماً مِنَ الْحُكَّامِ أَوْ عَالِماً مِنَ الْعُلَمَاءِ
[30] . وَ إِنْ جَامَعْتَهَا يَوْمَ الْخَمِيسِ عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ عَنْ كَبِدِ السَّمَاءِ فَقُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ فَإِنَّ الشَّيْطَانَ لَا يَقْرَبُهُ حَتَّى يَشِيبَ وَ يَكُونُ فَهِماً وَ يَرْزُقُهُ اللَّهُ السَّلَامَةَ فِي الدِّينِ وَ الدُّنْيَا
[31] . يَا عَلِيُّ وَ إِنْ جَامَعْتَهَا لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ وَ كَانَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ يَكُونُ خَطِيباً قَوَّالًا مُفَوَّهاً
[32] . وَ إِنْ جَامَعْتَهَا يَوْمَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ فَقُضِيَ بَيْنَكُمَا وَلَدٌ فَإِنَّهُ يَكُونُ مَعْرُوفاً مَشْهُوراً عَالِماً
[33] . وَ إِنْ جَامَعْتَهَا فِي لَيْلَةِ الْجُمُعَةِ بَعْدَ صَلَاةِ الْعِشَاءِ الْآخِرَةِ فَإِنَّهُ يُرْجَى أَنْ يَكُونُ وَلَداً بَدَلًا مِنَ الْأَبْدَالِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ.